υπερκρατής

-ές, Α

(κατά τον Ησύχ.) αυτός που υπερισχύει, που επικρατεί.

[ΕΤΥΜΟΛ. < ὑπερ-* + -κρατής (< κράτος), πρβλ. ἐγ-κρατής, ἐπι-κρατής].